வேப்ப மரத்தின் வரலாறு இந்திய நாகரிகத்தின் வரலாற்றுடன் பிரிக்க முடியாதது. மனிதனின் சகல வியாதிகளையும் குணமாக்கிடும் மருத்துவ குணத்தைக் கொண்ட சஞ்சீவி மரமாகும். தமிழர்களின் பண்பாடு, பழக்க வழக்கங்களோடு பிணைந்துள்ள வேம்பின் அனைத்து பாகங்களும் பயனுடையவை என்று சித்தர்கள் தெரிவித்துள்ளனர்.
வேப்ப மரம் மிக நீண்ட காலமாக இந்திய கிராம மக்களின் நண்பனாகவும், பாதுகாவலனாகவும் இருந்து வருகிறது. பல ஆண்டுகளாக இந்தியர்கள் இந்த மரத்தை தங்கள் ஆரோக்கியத்தை வலுப்படுத்தவும், பல நோய்களுக்கு தீர்வு காணவும் நம்புகிறார்கள். கூடுதலாக, இது உணவு மற்றும் சேமிக்கப்பட்ட தானியங்களைப் பாதுகாக்கவும், வயல்களுக்கு உரமாகவும் இயற்கை பூச்சிக் கொல்லியாகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
இது வேறு எந்த மரத்தையும் விட பரந்த அளவிலான பயன்பாடுகளுக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது! தமிழர்களுக்கு இன்னமும் நெருக்கமானது , வேப்பமரம் இல்லாத வீட்டை கிராமத்தில் பார்ப்பது அரிது . பாண்டியர்கள் அதன் பூவை போருக்கு அணியும் மாலையாக பயன் படுத்தினர், அதுவே இதன் பழமைக்கு ஆதாரம் .
வேப்பம் பூக்கள், வேப்ப மரம் (Azadirachta indica A. Juss) அநேகமாக இந்தியாவின் சிறந்த ரகசியமாக எப்போதுமே இருந்தது! இந்தியாவின் ஒவ்வொரு மூலை மற்றும் மூலைகளிலும் (இமயமலை மற்றும் கடலோரப் பகுதிகளைத் தவிர) இந்த மரம் இருப்பதன் முக்கியத்துவத்தை பிரிட்டிஷ் ராஜ் புரிந்து கொள்ளத் தவறிவிட்டது.
ஒருவேளை, வேப்ப மரத்தின் அற்புதமானபயன்களைப் பற்றி அவர்கள் அப்போதே அறிந்திருந்தால், இது ஆண்டுகளுக்கு முன்பே முன்பே உலகளாவியமரமாக மாறியிருக்கும்!
– பெண்களுக்கு, வேம்பு மூலிகை அழகு பாரம்பரியத்தின் முக்கிய அம்சமாக இருந்தது. கீறல்கள் மற்றும் தோல் வெடிப்புகள் முதல் மலேரியா மற்றும் நீரிழிவு நோய் வரை 100 க்கும் மேற்பட்ட உடல் நலப் பிரச்சினைகளுக்கு சிகிச்சையளிப்பதற்கான மருந்தாகவும் இது இருந்தது. பெண்கள் ஆண்டு முழுவதும் சேமித்து வைத்திருக்கும் தானியங்கள் மற்றும் பருப்புகளைப் பாதுகாக்க இதைப் பயன்படுத்தினர்.
ஆண்களுக்கு மரம் விதைகள், இலைகள் மற்றும் பட்டைகளை வழங்கியது, அவை உரமாகவும் பூச்சிக் கட்டுப்பாட்டுப் பொருளாகவும் மாற்றப்படுகின்றன. இது அவர்களின் கால்நடைகள் மற்றும் கால்நடைகளுக்கு மருத்துவ மருந்துகளை வழங்கியது. அதுமட்டுமல்லாமல், மரத்தின் கிளைகளில் வீசும் தென்றல் அவர்களின் வீடுகளை பாக்டீரியா மற்றும் வைரஸ்கள் இல்லாது கோடையில் குளிர்ச்சியாக வைத்திருந்தது. வேப்ப இலை சாற்றில் உள்ள கிருமி நாசினிகள் பருக்கள் மற்றும் முகப்பருவை கட்டுப்படுத்த உதவியது.
இந்தியாவின் பல பகுதிகளில், கண்ணுக்கு மை தீட்டும் வழக்கம் இருந்தது. குறிப்பாக இளம் பெண்கள் கண்களை தெளிவாக்குவதற்கு அழகு சாதனமாக மையை பயன்படுத்தினர். ஒரு மண் விளக்கை எடுத்து அதில் வேப்ப எண்ணெய் மற்றும் பஞ்சு திரியைப் போடுவது. பற்ற வைக்கப்படும் போது, தீப்பிழம்பிலிருந்துவரும் ஏராளமான புகையை சேகரித்து ஒரு சிறிய அளவு தேங்காய் எண்ணெயுடன் கலந்து காஜல் எனப்படும் கெட்டியான கண் மை பேஸ்ட் உருவாக்கப்படுகிறது
வேப்ப எண்ணெய் வழுக்கை மற்றும் முடி நரைப்பதைத் தடுக்கும் என்று நம்பப்பட்டது.
மற்றும் பேன் எதிர்ப்பு மற்றும் பொடுகு எதிர்ப்பு சிகிச்சையாக பயன்படுத்தப்பட்டது.
ஒரு டீஸ்பூன் உலர்ந்த வேப்ப இலை தூள், அதே அளவு நெய் (தெளிவுபடுத்தப்பட்ட வெண்ணெய்) மற்றும் தேன் கலந்து தோல் ஒவ்வாமை கட்டுப்படுத்த உதவும் என்று நம்பப்பட்டது.
சம அளவு வேப்ப விதை தூள், கல் உப்பு மற்றும் படிகாரம் கலந்த கலவையானது பற்கள் மற்றும் ஈறுகளை ஆரோக்கியமாக பராமரிக்க பயன்படுத்தப்பட்டது.
இப்போது நவீன ஆராய்ச்சி அதன் செயல்திறனின் ரகசியத்தை உறுதி படுத்தியுள்ளது . இதன் சக்திவாய்ந்த பாக்டீரியா எதிர்ப்பு, பூஞ்சை எதிர்ப்பு, வைரஸ் எதிர்ப்பு மற்றும் ஆண்டிசெப்டிக் பண்புகள் பொடுகு முதல் முகப்பரு, அரிக்கும் தோலழற்சி முதல் மலேரியா மற்றும் சளி புண்கள் மற்றும் மருக்கள் வரை எதற்கும் சிகிச்சையளிப்பதில் குறிப்பாக பயனுள்ளதாக இருக்கிறது.
‘’கிராமத்தின் மருந்தகம்” என்று வேப்பமரம் சிறப்பிக்கப்படுகிறது.
வேப்பமரம் ஆதிசக்தியின் வடிவமாக இன்றும் கிராமங்களில் வழிபடப்படுகிறது.
மருத்துவ குணம் நம் வீடுகளில் வேம்பு வளர்ப்பது ஐதீகமாகக் கருதப்பட்டாலும், அதன் தத்துவம் என்னவென்றால் வேம்பை சுற்றி 10 விதமான நோய் எதிர்ப்பு ஆற்றல் உள்ளதென்றும், காற்றானது தூய்மையுறும் என்றும் சொல்லப்பட்டுள்ளது.
வேப்பிலை தெய்வீக மூலிகையாக கருதப்படுகிறது . மகாத்மா காந்தியின் ஆரோக்கிய ரகசியமாக வேம்பு இருந்துள்ளது. அவரது உணவில் வேம்பு சட்னி தவறாமல் இடம் பெற்றிருந்தது.
இது புலனடக்கத்திற்கும் உகந்தது.
வேம்பில் உள்ள இலைகள், கொப்புகள், பட்டை, மலர், கனி மற்றும் விதைகள் ஆகிய அனைத்துமே மருத்துவ பயன்உடையவை என்று சித்தர்கள் தெரிவித்ததை இன்றைய விஞ்ஞானிகளும் ஏற்றுக்கொள்கின்றனர்.
வேப்பிலையிலுள்ள அசாடிராக்டின்என்னும் சத்து பாக்டீரியாக்களைக் கட்டுப்படுத்தும் தன்மை கொண்டது என்று கண்டறியப்பட்டுள்ளது. ஸ்டெரெப்ரோமைசின் போன்ற மருந்துக்கும் கட்டுப்படாத காச நோய் கிருமிகள் வேப்ப எண்ணெய்க்கு கட்டுப்படுவதாக ஆய்வு அறிக்கைகள் தெரிவிக்கின்றன.
வேப்பிலையும், மஞ்சளையும் சேர்த்தரைத்து பற்றை அம்மைப் புண்களில் மருந்தாகப் பூசப்படுகிறது. வேப்பங் கொழுந்தும், எள்ளும் சேர்த்து அரைத்துப் பூசிவர ஆறாத நாட்பட்ட புண்கள் ஆறும். வேப்பிலையை கற்ப முறைப்படி சாப்பிட்டு வர எந்த நோயும் அணுகாது.
வேப்பிலைச் சாறுடன் பழச்சாறு கலந்து இரவில் படுக்கும் முன் அருந்த ஆழ்ந்த உறக்கம் உண்டாகும். வேப்பிலைச் சாற்றைத் தேனுடன் கலந்து உட்கொண்டால் நாள்பட்ட காமாலைநோய் தீரும். புத்தகங்களை அரிக்கும் பூச்சிகளை அகற்றுவதற்கு நூல் நிலையங்களில் வேப்பிலை பயன்படுகிறது. ஓலைச் சுவடிகளிலும் வேப்பெண்ணை தடவி பாதுகாக்கும் வழக்கம் இருந்துள்ளது .
வேப்பம் பூ பூவை குடிநீரிட்டு குடிக்க குன்ம நோய் தீரும்.
பூவைத் தலையில் வைக்க ஈறும் பேணும் தீரும்.
பூச்சாறுடன் நெல்லிக்காய் சாறு கலந்து தர எந்த நோயும் அணுகாது,
தோல் பளபளக்கும், இரத்தம் சுத்தமாகும்.
வேப்பம்பூவுடன், வேப்ப எண்ணெய் கலந்து காய்ச்சி காதுக்குச் சொட்டு மருந்தாகப் பயன்படுத்தக் காதில் உள்ள பூச்சிகள் வெளிப்படும். காது வலி, காது சீழ் மாறும். வேப்பம்பூ, வாந்தி, ஏப்பம், பித்தம் ஆகியவற்றைப் போக்கும்.
வெப்பம் பூ ரசம் தவறாமல் சித்திரை புத்தாண்டு அன்று செய்யும் வழக்கம் உண்டு.
வேப்பம் பழத்தின் ரசத்தை எடுத்து சரும வியாதியுள்ளவர்களுக்கு கொடுத்து வந்தால் நோய் தீரும். மூலம், தோல் நோய், சூதக சன்னி, குடல் கிருமி, நரம்புப் பிரிவு நீங்கும்.
வேப்பவிதையுடன், கசகசா மற்றும் தேங்காய் பால் சேர்த்து உடம்பில் பூசி குளித்தால் சொறி, சிரங்கு, நமைச்சல், தேமல் தீரும். 100 வயதான வேப்பமரப் பட்டையை நிழலில் உலர்த்திச் சூரணித்து பாலில் சாப்பிட்டு வர நரம்புத் தளர்ச்சி நீங்கும். நோய் அணுகாது. வேப்ப கொட்டை , மிளகு, கருஞ்சீரகம் மூன்றையும் அரைத்து எண்ணெய்யில் கலந்து தலைக்குத் தேய்த்து முழுகி வரப் புழுவெட்டு மாறும். முடி செழித்து வளரும். ரத்தத்தைச் சுத்திகரிக்கும் குணமிருப்பதால் குஷ்ட நோய்க்கு மருந்தாக கொடுக்கப்படுகிறது.உண்மையில் 100 வயதான வேப்பமரம் ஒரு காயகல்ப மரம் .
வேப்பெண்ணெய் புண்களை அகற்றுவதற்காக அதன் மேலே பூசப்படும்.
இயற்கையாகவே வேப்பமரத்தின் இலைகளின் நுனி பகுதிகள் பூமியை பார்த்த படியே கீழ் நோக்கி இருக்கும். இதனால் ஒளிச்சேர்கையின் போதுவெளியாகும் ஆக்சிஜனில் வெகு சக்தியுள்ள ஒசான் (O3)கலந்து உள்ளதாக ஆய்வுகள் தெரிவிக்கின்றன.
இம்மரத்தில் வேர், பட்டை, மரப்பட்டை ,மரக்கட்டை , வேப்பங் கொட்டையின் மேல் ஓடு ,உள்ளிருக்கும் பருப்பு,வேப்பமரத்து பால் ,வேப்பம் பிசின்,வேப்பங்காய் , வேப்பம் பழம் ,பூ,இலை ,இலையின் ஈர்க்கு ,வேப்பங் கொழுந்து போன்றவை மருத்துவ குணங்களைக் கொண்டுள்ளபடியால் அவை அனைத்துமே சித்த , சித்த முறை வைத்தியங்களில் மருந்துப் பொருளாகச் சேர்க்கப்பட்டு வருகிறது.
நீரழிவு என்று சொல்லகூடிய சர்க்கரை வியாதியையும் இது கட்டுபடுத்தும். எவ்வாறென்றால் வேப்பங் கொழுந்தை மை போல் அரைத்து வெறும் வயிற்றில் சாப்பிட்டால் சர்க்கரை வியாதியின் கடுமை குறைந்து அதை கட்டுபடுத்தலாம் .மேலும் மஞ்சள் காமலை, குடற்புண், பாம்புகடி, வீக்கம், காய்ச்சல் போன்றவைகளையும் இது குணபடுத்த வல்லது.
வேப்பபூ , நிம்பஸ்டி ரோல் என்ற பொருளை கொண்டுள்ளது,இது மனித உடலில் சுரக்கும் ஹார்மோன்களில் ஒன்றை ஒத்து போவதால் இது பசியை தூண்டிடவும், பித்தம் ,வாந்தி, வாதம் சமந்தப்பட்ட நோய்களை குணபடுத்துகிறது.
மரங்கள் அனைத்திலும் புனிதமாகவும், பலவகையான நோய்களை குணப்படுத்த வல்லதுமாக இந்த வேப்பமரம் கருதப்படுகிறது. இன்னமும் சொல்ல நிறைய இருக்கிறது . எனவே, வேம்பு என்பது தமிழர் வாழ்வில் இணைந்த ஒரு மரம்.
தவறாமல் அனைத்து சமையலில் இடம் பெறும் கருவேப்பிலையும் , ஒரு வித வேப்பிலை தான்
இது தவிர்க்க இயலாத ஒரு மூலிகை மரம்.
-அண்ணாமலை சுகுமாரன்
